در اواخر روزهای تابستان 1397 اتفاقی خاص و زیبا در مجموعه صنایع چرم سی سی رخ داد که به واقع خستگی شش ماه نیمه اول سال را از تن کارکنان شعبه شهناز به در کرد.
بارها و بارها داستان آغاز سی سی را از زبان حاج محمد خادم، موسس چرم سی سی، یا مهندس آرش خادم، مدیریت این مجموعه شنیده ایم. اینکه حاج محمد خادم بیش از نیم قرن پیش مبانی اولیه دوخت کفش را فرا گرفت و در طی ایام و سالیان، سی سی رفته رفته جایی در دل علاقه مندان به کفش های اصیل تبریز باز کرد و الی آخر.
داستانی شیرین که رفته رفته، شنیدن آوازه سی سی از زبان مردم این سرزمین کهن از شمال تا جنوب آن و ورود آهسته و پیوسته آن به بازارهای پررقابت اروپا ، نیز به آن اضافه می گردد. اما در روزهای پایانی تابستان 1397، اتفاقی زیبا برای این مجموعه رخ داد.
مانند پیدا کردن یک عکس قدیمی از لا به لای کتاب های قدیمی، کفشی که چهل سال پیش با دست رنج حاج محمد خادم، در فروشگاه قدیمی شعبه شهناز سی سی، که در آن زمان کارگاه اصلی این مجموعه نیز بوده است،، تولید شده بود، مجددا به دست استاد بازگشت با داستانی که مطمئنا هیچ کس جز استاد شیرینی آن را نمی تواند درک کند.
جوانی که در شور و اشتیاق خود برای برگزاری مراسم جشن و ازدواج خود است، به دنبال کفشی برای مراسم دامادی خود است. کجا بهتر از بازار بزرگ تبریز و کفش تبریز که هنوز زیر واردات کفش های بی کیفیت وارداتی رنجور نشده بود. و حاج محمد خادم، که هنوز درس های بسیاری برای آموختن داشت. هر چه باشد سال، سال 1356 است و راهی دراز برای پیمودن برای برند سی سی.
کفش توسط استاد دوخته می شود و آن مرد جوان مراسم ازدواج خود را با کفش های سی سی برگزار می کند و مانند بسیاری دیگر، کت و شلوار و کفش دامادی، تبدیل می شود به جزیی از خانواده و خاطره یک اتفاق خوب که باید به خوبی محافظت و نگه داری شوند. استفاده گهگاه در مراسم و مهمانی های مشابه ، و سالهای درازی که سپری می شوند و درس ها و تجربیاتی که فراگرفته می شوند.
و جوانی که الان بزرگ خاندان خود است و کفشی که همچنان پس از چهل سال، خاطرات لحظه لحظه آن روزها را برای او زنده می کند، هرچند کمی لازم است تا باز به دست استادکارش برگردد، گویا کفش یادگار دامادی، کمی از نظر سایز به پای بزرگ خاندان کوچک است و باید دوباره با سایزی کمی بزرگتر قالب شود.
یادداشت کوتاه مهندس خادم در رابطه با کفش ۴۱ ساله نوستالوژیک سی سی:
این کفش تولید ۴۱ سال گذشته (سال ۱۳۵۶) است و به دستان توانمند استاد حاج محمد خادم دوخته شده است.
یکی از مشتریان عزیزمان این کفش را برای برای کفش دامادی خودش خریده بود که الان بزرگ یک خاندان هستند و جالب اینکه خانوادگی مشتری مجموعه چرم سی سی هستند. کفش به پایشان از لحاظ سایز کوچک شده بود یک قالب مشابه استاد برای این کار تهیه کردیم و به قالب انداخیتم.
کفش تبریز به خاطر زحمات بزرگان و استادکاران این صنف در دنیا برای خودش اسم و رسمی دارد و بواسطه کفش دست دوز معروف شده است. انشالله قدر استادکاران را بدانیم.
و اینگونه می شود که کفش پس از ۴۱ سال به شعبه شهناز سی سی برگشت داده می شود تا دستی به سر رویش کشیده شود، هر چه باشد مانند روزهای اولش نو به نظر می رسد و همانند همان جوان سال 56، شور و جوانی خود را حفظ کرده است و چه چیزی ارزشمند تر از اینکه پسر از نزدیک ببیند پدر چه زحمت هایی برای ارزشمند کردن نام سی سی و کفش های آن کشیده است.
تصاویر کفش تولید سال 1356 سی سی پس از قالب گذاری و تعمیر جزیی:
پانوشت : کفش های غیر چرمی و غیر دست دوز معمولا با ضمانت چند ماهه ارایه می شوند، هرچند نحوه استفاده و نگه داری از کفش کاملا بر روی سلامت کفش تاثیر دارند اما کفش دست دوز چرمی در صورت نگه داری مناسب می تواند مدت بسیار بیشتری شکل و حالت و زیبایی خود را حفظ کند.
پانوشت ۲ :کیفیت و زیبایی کفش دست دوز چرمی تبریز به همت مجموعه هایی مانند سی سی حفظ می شوند، کاش حمایت بیشتری از این هنر و هنرمندان آن شود.
پانوشت ۳ : کفش مذکور مسن تر از مهندس خادم، مدیریت سی سی است!
پانوشت ۴ :صاحب کفش و خانواده وی از مشتریان قدیمی و ثابت سی سی هستند.
