کفش ال ال بین (L.L. Bean) یک کفش بسیار عجیب و غریبی است، که با ظاهری غیر رسمی مشخص می شود. قسمت پایین کفش از لاستیک مخصوص تزریق شده، ساخته می شود و قسمت بالایی آن معمولا از جنس چرم و یا پارچه ضد آب است. کفش “ال ال بین” را می توان به گونه ای ترکیبی از گالش و پوتین نامید. چنین کفش هایی علاوه بر سبکی، کاملا ضد آب نیز هستند و به همین دلیل برای هوای بسیار مرطوب (برفی و بارانی) بسیار مناسب هستند. مدل های زمستانی مجهز به روکش گرم از جنس پشم طبیعی گوسفند و یا الیاف مصنوعی مخصوص با تکنولوژی بالایی هستند.لازم بذکر است که این کفش ها، با توجه به داشتن نقوش برجسته و ضخیم در زیرشان، در بیشتر سطوح لغزان، نمی لغزند اما برای راه رفت بر روی یخ مناسب نیستند.
کفش “ال ال بین” توسط لئون لئونوود لوب (Leon Leonwood Bean) آمریکایی اختراع شد. لئون یک مخترع ، نویسنده و بسیار علاقه مند به طبیعت بود. لئون در 13 اکتبر سال 1872 در یک خانواده شش نفری و در در شهر گرین وود بدنیا آمد. لئون از همان دوران کودکی علاقه فراوانی به تجارت داشت بطوریکه اولین پول خود را در نه سالگی با فروش تله ها بدست آورد و هنگامی که لئون 13 ساله بود، اولین گوزن خود را شکار کرده و بفروش رساند. لئون عاشق شکار، ماهیگیری و طبیعت گردی بود و چکمه های او اغلب خیس می شدند. بنابراین لئون برای رفع این مورد تصمیم گرفت تا یک چکمه ضد آب اختراع کند و حتی بعد از خیس شدن هم بتواند آنها را راحت بپوشد.
لئون می گوید: یک جفت گالش را از قفسه انبار خانه برداشتم و از کفش فروشی خواستم تا ساق های یک جفت چکمه را برش داده و هر دو به هم بدوزد. بنابراین کفش های جدید لئون در سال 1912 با نام پوتین های اردک به بازار آمد. این نام از آن جهت بود که خریداران اغلب به دنبال اردک های داخل آب می رفتند. این پوتین ها نه تنها برای شکار اردک ها، بلکه برای شکار گوزنها و همچنین کار در مزرعه نیز بسیار مناسب بودند. لئون مطمئن شده بود که پوتین های تولید شده او از کیفیت مطلوبی برخوردار هستند.
بنابراین لیستی از افراد دارندگان پروانه شکار، را به دست آورد و طی نامه سفارشی به همه آنها، توضیح داد که در صورت خراب شده پوتین ها و حتی کوچکترین نارضایتی از پوتین های تولید شده، آنها براحتی می توانند صدرصد مبلغ پرداختی را دریافت نمایند. به نظر می رسید لئون بازگرداندن پول را اصلا دوست نداشت و محبوبیت پوتین های او روزبروز افزایش می یافت. بنابراین در سال 1911 لئون تصمیم گرفت تا به شهر بوستون برود. او در آنجا با شرکت لاستیک ایالات متحده قراردادی را بست تا آنها، لاستیک های محکم و با کیفیتی را برای کفش هایش تولید کنند.
حالا دیگر پوتین های او نسبت به گذشته از کیفیت و دوام بهتری برخوردار بودند، بنابراین لئون فروشگاهی را در زیرزمین خانه برادرش در شهر فریپورت راه اندازی نمود. مهارت ها و راهکارهای لئون به عنوان یک کارآفرین و ایده بی نظیرش در قول وعده بازگشت صدرصدی پول به کلیه کالاها، توسط بسیاری از روزنامه های محلی و ملی آن زمان خوب تبلیغ شد. در سال 1917، لئون به اندازه کافی از پوتین های خود را فروخته بود و تصمیم گرفته بود تا یک ساختمان اختصاصی برای فروشگاه خود در خیابان اصلی فریپورت را بخرد. در سال 1918، لئون به اهمیت ثبت اختراع خود پی برد. بنابراین علاوه بر ثبت اختراع خود، به جهت هر چه بیشتر عرضه و فروش محصولات بی نظیرش و همچنین گسترش فروشگاه ها و محصولات جدیدی که در آینده می خواست آنها را اختراع و تولید کند، نام تجاری (L.L. Bean) را به ثبت رساند. لئون در 5 فوریه 1967 و در سن 94 سالگی درگذشت. خط مشی شرکت مبنی بر اعطای صدرصدی پول به کالاهای برگشتی تا 9 فوریه سال 2018 به قوت خود باقی بود.
ترجمه و طراحی: عباس احمدی
