سالواتوره فراگامو (Salvatore Ferragamo) یک مارک محبوب است که در مرکز فلورانس واقع شده است، همچنین نام یک موزه کفش و مد در این شهر است. سالواتوره فرگامو بازرگان و طراح مد در 5 ژوئن 1898 در شهر بنیتو ایتالیا و یازدهمین فرزند خانواده ای فقیر چشم به جهان گشود. او به کار کفشی علاقه فراوانی داشت و از سن 9 سالگی کار خود را به عنوان سازنده کفش شروع کرد و یک جفت کفش پاشنه بلند، در همان سال ها برای یکی از خواهرانش دوخت. کشورش ایتالیا، کشوری بود که سالواتوره به آن عشق می ورزید. او با کفش شروع کرد و در اوایل آناتومی کفش را به او یاد داد. سالواتوره جوان با اشتیاق فراوان خود، خانواده و کشورش را رها کرده و به آمریکا سفر کرد، آمریکا سرزمین ماشین آلات مدرن.
در سال 1914 به بوستون، ماساچوست مهاجرت کرد جایی که یکی از برادرانش در یک کارخانه چکش سازی مشغول به کار بود. پس از مدت کوتاهی کار در کارخانه، سالواتوره برادرش را متقاعد کرد که به کالیفرنیا مسافرت کنند. ابتدا سانتا باربارا سپس هالیوود. در آنجا بود که مغازه ای برای تعمیر کفش ها افتتاح کرد. او یک ایده بسیار ثابت داشت که می خواست با کفش کار کند. سالواتوره علم آناتومی بدن انسان را به منظور شناخت بهتر پا و طراحی مناسب تر و دقیق تر کفش ها، در دانشگاهی در جنوب کالیفرنیا آموخت. حالا او در مغازه اش به تعمیرات کفش می پرداخت و هم شروع به طراحی کفش برای صنعت فیلم سازی می کرد.
بنابراین او شروع به ساخت چکمه های غربی برای فیلم های گاوچران کرد. بین سالهای 1914 تا 1927، هنگامی که بدون پول در ایالات متحده ظاهر شد او را به یک طراح مشهور جهانی تبدیل کرد و با آدری هپبورن هنرپیشه، مدل، و رقاص بریتانیایی به عنوان یک دوست خوب و مریلین مونرو بازیگر، خواننده و مانکن مشهور آمریکایی به عنوان یک مشتری معمولی. او شبانه روز کار کرد، تجربه کرد، طراحی کرد و سرانجام کارهای بی نظیرش، سالواتوره را در کنار بعضی از بهترین های هالیوود قرار داد. بالاخره سالواتوره، به سرعت به عنوان “کفاشی ستاره ها” شناخته شد و این صنعت را با استفاده از تولید انواع کفش های فانتزی و بی نظیر خود خیره کننده نمود.
سالواتوره به دلیل کار با مواد غیرواقعی شناخته شده بود. او اغلب برای تولید کفش از توری، رافیا، سلفون و حتی پوست ماهی ها استفاده می کرد. در طول این 12 سال او همیشه آرزوی خانه و کاشانه اش را می کرد و او فهمیده بود برای ساختن کفش هایی که می خواهد، باید با صنایع دستی ایتالیایی، آنها را انجام دهد. سرانجام در سال 1927 تصمیم گرفت تا به ایتالیا بازگردد. سالواتوره در فلورانس اقامت گزید. او شروع کرد به تولید انواع کفش مد روز برای زنان. با آزمایش، تمرکز و تلاش های شبانه روزی خود در این زمینه، با ثبت اختراعات برای مدل های زینتی و کاربردی و برخی اختراعات مرتبط دیگر، کارگاهی را افتتاح کرد. اگر چه وی در سال 1933 به دلیل مدیریت بد و فشارهای اقتصادی آن زمان ورشکسته شد، با این وجود سالواتوره کارهای خودش را سر و سامان داد به طوریکه کارگاهش با داشتن 700 نفر نیروی صنعتگر متخصص، روزانه 350 جفت کفش دستباف تولید می کرد.
در سال 1938، او پاشنه گوه معروف “چوب پنبه” را اختراع کرد، که به سرعت نه تنها در ایتالیا بلکه در سایر کشورها نیز مد شد. در همان سال، بوتیک ها فراگامو در لندن و رم افتتاح شدند. او همچنین کفش های باله جیر نمادین را برای ماریلین مونرو خلق کرد. سالواتوره در سال 1938 اولین نمونه کفش صندلی را برای جودی گارلند خواننده و بازیگر آمریکایی، طراحی کرد. در مورد نبوغ بی حد و حصر سالواتوره می توان چنین گفت که او جزو اولین کسانی بود که چوب پنبه، خط ماهیگیری نایلون، سلفون و حتی نی را به عنوان موادی برای کفش های خود به کار برد. گاهی اوقات مجبور می شد چیزی را پیدا کند زیرا چرم خاصی در دسترس نبود، یا گاهی اوقات می خواست چیزهای جدیدی ایجاد کند و هیجان ایجاد کند. سالواتوره اصولش این بود که همه چیز در ایتالیا ساخته شوند و این نه تنها افتخار او بود، بلکه واقعا اعتقاد داشت که ایتالیا قرن هاست دارای یک هنر بی نظیری از صنایع دستی است.
سالواتوره در سال 1960 و در سن 62 سالگی درگذشت، اما نام وی به عنوان یک شرکت بین المللی تا به امروز زندگی می کند، هر روز بیشتر از پیش محصولات تولیدی خودش را که شامل انواع کفش های لوکس زنانه و مردانه، کیف، عینک، لوازم جانبی، ساعت، عطر و حتی لباس را در فروشگاه های سراسر جهان از جمله فلورانس، رم، لندن، نیویورک، بورلی هیلز، سئول، سنگاپور، شانگهای و توکیو عرضه می کند.
ترجمه و طراحی: عباس احمدی
